Herkese merhaba lubunyonlar,

 Sizlere bu yazıyı ben neden Kuir Gaming’deyim, neden oyun oynuyorum, neden oyun seviyorum, hangi oyunları oynuyorum bunları anlatmak ve içimi dökmek için yazıyorum.

Beni Birol olarak tanıyanlar oyun sevdalısı olduğumu bilirler. Kalabalık olmayı, oturup sohbet etmeyi, kahkaha atmayı, yeri geldiğinde beraber ağlamayı, en çok da oyun oynamayı seven biriyim. Ama neden sevdiğimi kimse bilmez (acıklı fon müziği).

 Neden oyun oynadığımı siz lubunyonlara şöyle anlatabilirim. Oyun benim için hem bir vakit geçirme aracı hem de yalnızlığımın giderildiği bir alan. Sürekli bir yalnızlıktan bahsetmiyorum tabii ki. Bilen bilir KOCAM var.

Liseye kadar pek arkadaşım yoktu. Canım sıkıldığında annemle beraber (Müşo’m) evin koridorunda meşe ütmeye çalışır, bulduğumuz taşlarla beş taş, kâğıda çizdiğimiz dikdörtgenlerle dokuz taş oynardık. İlkokulda beden eğitimi derslerini ve izciliği severdim. Çünkü benimle oynamak istemeyen, gözünü hırs bürümüş, beni benden önce tanıyan zorbalar bile peşimde kuyruk olup beni kendi takımlarına almak için sıraya girerdi. Yakan topta üstüme tanımam 😉

Benim zamanımda çocuklar dışarıda oynardı. Oyunlar da çocuklarla beraber evlere girdi. E onlar girince ben de girdim, tek başıma ne yapayım sokakta! Anlayacağınız ben her türlü oyunda varım ister kutu ister fiziksel isterseniz dijital oyun olsun.

Artık fiziksel oyundan çok dijital/mobil oyun oynar oldum. Telefonuma şimdiye kadar yüzlerce oyun indirip sildim. Dijital oyunlarda da yabancılarla oynayabiliyordum ama kendim olamıyordum. Keşke oynayan arkadaşlarım olsa diye galiba içimden kırk kere geçirdim ki, Kuir Gaming’i duydum. Beni çok yükseltti ve çok heyecanlandırdı. Çünkü kendim olabileceğim, güvenli alan olduğunu bildiğim ve oyun oynayabildiğim bir platform kurulmuştu. Tam ne güzel artık keyifle oyun oynayacağız derken heyecanım kursağımda kaldı ve en çok korktuğum şey oldu. Deprem…

Direkt olarak etkilenmesek bile tanıdığımız insanlar etkilendi, medyaya yansımaması gereken görüntüler gördük, şok olduk. Bu gündemden kaçış noktam oyundu. Çünkü yemek yerken, su içerken, yatakta uzanırken bile utanıyordum. Bu noktada artık oyun benim sağlığımı korumak için bir araç haline geldi.

Benim için oyun, sevdiğim bazı şeylerden uzaklaştığım ve bazı şeylere/kendime yakınlaştığım bir şey. Siz de benim gibi düşünüyorsanız gelin lubunyonlar.

Kuir Gaming ile özgürleşeceğimiz, eğleneceğimiz, oyun arkadaşı olabileceğimiz bir gelecek bizi bekliyor.

-Birol